Główny kierunek natarcia sił niemieckich przebiega jednak na osi ulic Chłodnej i Elektoralnej, w kierunku na Plac Za Żelazną Bramą. W godzinach popołudniowych siły niemieckie osiągają Ogród Saski i Pałac Brühla. Nawiązują kontakt z odciętą od dnia wybuchu powstania dzielnicą rządową i przebywającym w niej gubernatorem Fischerem. Oddziały III Obwodu AK z Woli zostają rozbite.
Rozpoczynają się kilkudniowe walki o magazyny na Stawkach.
Gen. Tadeusz Bór-Komorowski podejmuje decyzję o ewakuacji Komendy Głównej AK i Delegatury z dotychczasowej siedziby w fabryce Kamlera na Woli w kierunku Starego Miasta.
W Śródmieściu zaczyna działać Harcerska Poczta Polowa. Na terenie warsztatów naprawczych taboru kolejowego w Pruszkowie Niemcy zakładają „Dulag 121” – obóz przejściowy dla ludności cywilnej, ewakuowanej ze stolicy.
Na ulicy Wolskiej, w ruinach wypalonego budynku, koło Szpitala Zakaźnego Św. Stanisława, rozstrzelani zostają mieszkańcy domu przy ul. Elektoralnej 47.
Na terenie Cmentarza Ewangelicko-Reformowanego na Woli ginie 24-letnia Krystyna Wańkowicz ? córka pisarza Melchiora Wańkowicza, sanitariuszka w batalionie „Parasol” (na zdjęciu).
Tymczasem Stalin wydaje rozkaz frontom radzieckim na kierunku warszawskim o przejściu do „aktywnej obrony”, co oznacza zaprzestanie ofensywy na stolicę. Radio Moskwa rozpowszechnia nieprawdziwe informacje o rzekomym zaangażowaniu sił Armii Czerwonej w walkach:
„Nie wierzcie temu, warszawiacy, nie wierzcie, bohaterowie (…) setki tysięcy żołnierzy sprzymierzonej armii czerwonej, a z nią 120-tysięczna armia gen. Berlinga walczy u wrót Warszawy (…) kwestią dni jest wyzwolenie wasze …”
